bir gün bir ışık gördüm.
hayatımı aydınlattı.
o ışık.
ışığım oldu.
..
iki senede ne değişti ki.
hiçbir şey.
ne ben farklıyım.
ne de zaman.
belki de çok az değişim vardı.
sadece,
anlıyorum bazı şeyleri.
inanmayı.
sevmeyi.
özlemeyi öğrendim.
..
bu ben’im.
beni ben yapan,
sessizliğimdeki biz’im..
bi sonbahardı gittiğinde, gökyüzü..
…aralıkta aralana pek çok kalpten biriydibelki de onlarınkisi…
…
boğazın lodosuna bıraktıkları kağıttan gemilerdeydi düşleri…
…
şimdi geç mi…?
yoksa erken mi;
dile getirmek için sevgiyi…
…
aralık…
kalplerimizi aralayan yegane ay belki.