aşk beynin kusurudur

neden bu kadar karışığım,
ya da neden bu denli karışıklaşıyorum.
bilmiyorum sebebini.
..
sanırım o kadar aşktan bahsedip,
sevmeyi bilemeyen birisiyim.
kendimi anlatamamaya başlıyorum.
elim ayağıma karışıyor galiba..
..
tüm hayatım boyunca,
beklemeye o kadar alıştım ki,
ben konuşmadan beni anlayacak birilerini..
çıkmadıkça daha da kapandım.
..
bazen kalkmanız gerekir oturduğunuz yerden,
kendinizi en içtenliğiyle anlatmak istersiniz..
ama işte o an karmaşanın içine girersiniz.
sizin anlatmaya çabaladığınız şeyleri,
herkes duymaya hazır değildir..
ya da alışması gerekiyordur..
..
bazen çok şeyden bahsedersiniz,
kimseye kendinizi anlatamazsınız..
bazen tüm içtenliğinizle susarsınız,
bütün insanlık sizi anladığını sanar..
..
aslında aynanın yanılsaması bu.
bakmak istediğimiz şey kendimiziz,
kendi içimizdekini görmek istememiz..
yanlışlara bile bile katlanışımız.
..
benim gibiler diğerlerinden farklı sever..
bi mesaj gönderince, yanılsamasını bekler.
günaydın dediğinde, yanında olamadığı için üzülür.
iyi geceler dediğinde, yarım kaldığı için kırılır.
..
bir gülümsemesiyle tüm benliğini değiştirirken,
kırıldığı bir sözüyle, dünyayı acımasızca kirletir.
..
bizim gibiler için sevmek,
“seni seviyorum” kelimesini söylemekten çok uzak.
kalpten titreyip, onun sızısıyla aşık oldum diyebilmek..
en kırılgan halinle kendini gümüş tepside sunmak..
..
bazen aşık olduğunu nasıl anlarsın diyorlar..
aşık olmak, bedene kapılmak değildir..
bedenin ötesindeki ruhu görebilmektir bizdeki..
en zor olana erişebilmektir aşk.
..
ben aşık oldum demem hiç.
hoşlanmak sözcüğünü daha doğru bulurum..
çünkü herkesten hoşlanabilir insan..
aşık olmak tüm bedeni ruhla sarsmaktır..
..
çünkü aşk; beynin kusurudur.
kalp ile beynin en büyük meydan muharebesidir.
..
bizde aşık olduğunu söyleyebilmek çok zordur..
çünkü en saf halinle erişmektir yüce olana.
daha çabuk kırılırsın, daha çok üzülürsün..
minik bir kelimeyle, umutsuz düşüncelere çabuk kapılırsın..
..
zordur aşık olmak..
kabullenilmek,
kabul ettirmeye çalışmak.
inandırmak..
..
senin gözünden gördüğünü görsün istersin aşk’ın,
bedeni değil, ruhunu görebilmesini istersin..
bu yüzden aşıklar gözlerini kapatarak öpüşürler..
en kırılgan olana, en saf halde erişmek için..
..
aşk bekletmeye gelmez..
aşıksındır ya da değilsindir.
kimse kimseye belki bir gün hissederim diye,
haksızlık yapamaz..
yapmamalı..
..
aşık olan kırılgandır çünkü..
tüm umutlarını yakıp gelmiştir,
ve ellerinde geçmişin izleri vardır..
belki de bazen istemediği izler..
..
çok çabuk korkar her şeyden,
bu yüzden zorlanır açılmakta..
reddedilmek bu yüzden aslolan korkudur.
orayı geçtiğinde ise,
kabullenilmek ister.
büyük bi sarılma..
..
aşık birine, aşık olmak;
hayattaki en zor şeydir..
kolay değildir iki kişinin yaşadığı,
tek kişilik bir yaşam..
..
farklı dünyalardan gelip,
aynı pencerede ıslanmaktır aşk.
minik bir şemsiyenin altına saklanıp,
aynı güneşe gülümsemektir.
..
bir sözüne gülümseyebilirken,
gülümseyişinin pırıltısına kapılmaktır.
zor olanda kaybolup,
en kolayda saklanmaktır..
..
söyledim ya..
bi iz kaldı bende geçmişten..
ağır duygular hissettiğim anda,
pompalanan ağır kan hücreleri..
..
eskiden belki basitçe olan hislerim,
hiç olmadığı kadar güçlendi.
aldatılmak, umudu kıran ama
yerine güçlü hisleri bırakan bir duygu.
..
bazen hiç olmadığım kadar güçlüyüm,
ama hiç olmadığım kadar da kırılganım..
çabuk yorulup, çabuk zarar görüyorum.
bi yere kadar inatla savaşıyorum.
..
kalbimdeki o his kaybolmasın,
yerini gülümsemeye bıraksın diye çabalarım..
anlatmaya çalışırım içimdekini,
sarsın isterim elleriyle kalbimi..
..
inansın sadece, bıraksın kollarıma kendini,
unutsun geçmişin tüm kırık izlerini..
inansın olmayacak olan, asil duyguya..
bıraksın dünyayı, yerinden oynarsa oynasın..
..
ben hayatta nadir kişilere böyle duygular beslerim.
benim yanlışlarımın, içindeki doğrulara inanırım.
zor olanı sevmek en kolayı oldu galiba.
ya da hep acıdan beslendiğim için böyle oldu..
..
bu bir burnu büyüklük değil ama,
benim verdiğim sevgi, zor bulunanlardan.
bu yüzden geçmişim hüzünlerle dolu oldu hep..
çok değer verip, karşılığını bulamadığımdan.
..
ama yine de her seferinde inatla inanmaya devam ettim.
çünkü her seferinde beni bırakıp gidenler,
ben içimdekileri sildikten sonra geri geldiler..
ve artık faydası yoktu hiçbir şeyin..
..
belki de bu yüzden sesleniyorum.
bende olanı bitirmek artık çok kolay.
bir kırıcı kelimeyle, unutmaya başlarım.
bakma, ben çok kırılganım..
..
bu yüzden çok sorgularım.
net olan duygularla yaşarım.
o yüzden hiç oyun bilmem..
içimden geldiği gibi yaşarım.
..
belki sevmeyi hiç bilmiyorumdur
ama içimdeki duyguları yansıtıyorum.
belki ben senden öğrenirim bazı şeyleri,
belki de sen benden öğrenirsin inanmayı.
..
belkileri çok sevmem ben..
keşkeler gibi..
pişmanlıklarım çok azdır,
keşke dememek için yaşarım..
..
aslında kimse görmese de ne olduğunu,
hep söylerim “ben” olmaktır en zoru..
yaşamak ağır gelse de bazen bedenime,
ruhuma inandığım için taşırım, inatla.
..
bu yüzden hayat boyu korktuğum şey,
her şeyi en ağırıyla yaşamaktı..
sevgiyi de, hüzünü de..
artık bilmiyorum neden korkuyorum..
..
ve hayatta bir şeyin farkındayım ki;
geçmişim bu denli ortada olduğundan,
yalnız doğdum, yalnız öleceğim..
ama sadece..
yaşayabildiğim aşklara şükredeceğim..