neden

nasıl yaşayabiliyorsunuz,
veya hayata karşı,
nasıl ayakta durabiliyorsunuz?
..
hayat ve hayat kavramı bu kadar
eksik ve hatalı iken,
bu kadar yanlış ve bu kadar anlamsızken,
nasıl nefes alabiliyorsunuz?
..
keza onu bile zorunluluktan otomatik yapıyorken..
..
sistemli bir yapıya sahipken,
sistemin içinde sisteme ayak uydururken,
nasıl farklı bi beklentide yer alıyoruz ki?
..
bilmiyorum.
belki de artık bilmek istemiyorum.
..
her şey çok güzel,
düzenli ve çok anlamlıyken,
peki bu sıradanlık neden yoruyor?
..
neden eksik,
neden yarım gibi hala?
..
neden anlamsız hissediyorum yaşamı
bütünüyle’?
..
hayatta tek bir şey için nefes alırken,
neden içimdeki hüzün.
..
tek düze yaşam neden bu kadar korkutuyor?
..
son bir şey soracağım’
neden yaşıyoruz?

Yorum Gönderin

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

4 × 5 =